Πόσο Σκληρή Είναι η Πραγματικότητα;
Ακούμε συχνά ότι η πραγματικότητα είναι σκληρή αντίθετα, π.χ., από τα όνειρα που φαίνεται να θεωρούνται πιο μαλακά ακόμη κι από το μετάξι. Είναι άραγε αυτό αλήθεια ή μήπως πρόκειται απλά για ένα συνηθισμένο λογικοφανές σόφισμα, που όμως στερείται επιστημονικής βάσης;
Μετά από πολυετείς έρευνες, συνυπολογίζοντας τόσο τις αρχές των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων όσο και τα πιο πρόσφατα πορίσματα της κβαντομηχανικής και των χαοτικών συστημάτων, και άλλα πολλά, οι επιστημονικοί συνεργάτες του διεθνώς καταξιωμένου και πάντα έγκυρου Ab-Fab Liber-Lab κατέληξαν στο ανωτέρω τετραδιάστατο διάγραμμα. (Σημ.: Οι 4 διαστάσεις του είναι: μήκος, πλάτος, ύψος και χρόνος-κίνηση).
Πρόκειται για μια ακριβέστατη (στο περίπου) αναπαράσταση της ουσιαστικής υφής της πραγματικότητας καθώς αναδύεται και εκτυλίσσεται στιγμή προς στιγμή μέσα στο άχρονο, αχανές εδώ-και-τώρα και, μάλιστα, ανεξάρτητα από το πως πιθανόν αυτή να βιώνεται ατομικά από το κάθε ξεχωριστό ον. Ο λόγος που μαζί με τον προσδιορισμό "ακριβέστατη" εμφανίζονται και οι λέξεις "στο περίπου" ενός παρενθέσεως είναι προκειμένου να δηλωθεί ότι οι τέσσερις διαστάσεις χρησιμοποιούνται συμβατικά και ενδεικτικά μόνο. Κι αυτό επειδή ο νους ενός μέσου ανθρώπου αδυνατεί να συλλάβει πάνω από τέσσερις με πέντε (άντε έξι, το πολύ) διαστάσεις, μολονότι έχει αποδειχθεί πλήρως μαθηματικά η ύπαρξη τουλάχιστον έντεκα διαστάσεων.
Εξ' αυτού συνάγεται αβίαστα πως η πραγματικότητα δεν είναι ούτε σκληρή ούτε μαλακή, αλλά και ούτε μη-σκληρή ή μη-μαλακή, κλπ. Σίγουρα δεν είναι στατική, άχρωμη ή μονόχρωμη και, προφανώς, δεν μπορεί να είναι ούτε και πολύ συγκεκριμένη - με την έννοια του απτού και του χειροπιαστού, που δίνουμε σ' αυτή την λέξη. Εάν -ποιητική αδεία- την παρομοιάσουμε με το ποτάμι των Ηρακλείτειων φυσικών φιλοσόφων, που πάντα ρει και στο οποίο δεν γίνεται να ξαναμπεί κανείς και δεύτερη φορά, τότε θα πούμε πως η πραγματικότητα είναι σίγουρα ρευστή. Ομοίως, μπορούμε να εικάσουμε πως όταν πέφτει κανείς σ' αυτό το ποτάμι από ψηλά, είναι δυνατόν, κατά την πρόσκρουσή του με το νερό, η επιφάνεια να του δώσει την εντύπωση της σκληρής. Εάν όμως μπει σιγά-σιγά, τότε θα του φανεί μαλακή και ευχάριστη.
Με άλλα λόγια, η πραγματικότητα -όπως και η ζωή- είναι ένα αγγούρι που άλλος το τρώει και δροσίζεται κι άλλος το τρώει και ζορίζεται. Γι' αυτό, με τα αγγουράκια προτείνεται να είναι κανείς λιγάκι προσεχτικός. Ο γιατρός συνιστά να μην βιαζόμαστε για τίποτα ούτε και να αγχωνόμαστε με το παραμικρό. Χαλαρά, λοιπόν, και με το μαλακό.
Τέλος, βλέποντας κάποιος το παραπάνω διάγραμμα, είναι πιθανό (και εύλογο) να αναρωτηθεί: "Μα που ακριβώς μέσα σ' αυτό βρίσκομαι εγώ αυτή τη στιγμή;" Έλα ντε! Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα. Όποιος καταφέρει να απαντήσει σ' αυτό το κρίσιμο ερώτημα, κερδίζει ένα ταξιδάκι αναψυχής σε προορισμό της αρεσκείας του με όλα τα έξοδα πληρωμένα - από την ρέουσα και άπιαστη πραγματικότητα, φυσικά.
Αθήνα, 4 Ιουλίου 2009
